गुलामानला गुलामिची जाणीव जाली तर ते पेटून उठतात हे खरे पण ......गुलामानला गुलामिची जान करुन देने ही फारच कठिन गोष्ट ! त्यातही ज़र ही गुलामिच त्यानला प्यारी असेल त्यांचा गुलाम करनारंवर श्रधा व विश्वास असेल तर प्रश्न अधिकच कठिन होतो ..मग ते पालिव श्वाना प्रमाने तुमच्यावरच भुनकतिल कीवा हल्ला ही करतील. भताल्लेले हे असेच असतात ..............
अशा वेळी 'महात्मा फुले, शिवराय, शम्भू राजा, शाहू महाराज, डॉ आंबेडकर, प्रभोधानकार', यांचे कार्य आठवले तर अंतकरण कृतज्ञतेने भरून येते. आणि आपल्याला यात खारीचा ही वाट का उचलता येत नाही याच दुख वाटू लागते.........
डॉ आ. ह. सालुंखे, प्रा. मा. म. देशमुख, पुरुषोतम खेडेकर सर, वामनजी मेश्राम, प्रा. नितिन बनागुड़े पाटिल, प्रा. श्रीमंत कोकाटे सर, गंगाधर बनबरे सर...........असे अनेक नरवीर आपले आदर्ष वाटू लागतात.....मग मन यांचातच कधीही प्रतेक्ष न पाहिलेल्या 'महात्मा फुले, शिवराय, शम्भू राजा, शाहू महाराज, डॉ आंबेडकर, प्रभोधानकार ' याना शोधू लागते .......
त्यातच कोणी शिवरायाला, शाहू राजाला 'शुद्र' म्हणून हिनवल्याचे आठवते त्यासाठी कोकनस्था ब्राहमण पर्शुरामाने पृथ्वी २१ वेला निशत्रिया केल्याचा धर्मं ग्रंथातील आधार सांगितल्यावर जिवाची तगमग होते. क्षणात एखादा बोंब टाकुन पृथ्वी निब्राहमनी करावी असा विचार मानत येतो...
त्याच क्षणी भारताचा सर्वोत्तम भूमिपुत्र, शेतकरी कुतुम्बातिल राजपुत्र "सिद्धार्थ गोतम" आठवतो. 'क्षत्रिय शाक्य हे चंड, नीच, व शुद्र आहेत' असे बोलनाऱ्या अम्बटा नावाच्या ब्रहामनाला...."ब्राहमण हे क्षत्रिय शाक्य यांचे दासी पुत्र असल्याचे सिद्ध करणारा", त्यांचे कडून तसे कबूल करून घेणारा, आणि तरीही अम्बटा प्रति अपार करुना दाखवणारा बुद्ध जवळचा, आपलासा वाटू लागतो.........'शत्रु वरही प्रेम करा' सांगणारा गोतम बुद्ध आठवला की चित्त शांत होते..अंतकरण कृतज्ञतेने भरून येते...
शिव, मंगल, सत्य, सुन्दर अशा मराठा परंपरांचा, संस्कृतींचा मागोवा घेताना ..........यादव (जाधव) वंशीय कृष्ण व ब्राहमण राजा इंद्र यांचा पाणी व यज्ञ यावरून जालेला संघर्ष आठवतो. दारूडया, स्त्रीलम्पट ईंद्राला पराभूत करून समस्त शेतकरयानसाठी गोवर्धन उचलनारा कृष्ण,......सर्व बाळ-गोपलांला एकत्र करून 'गोपाल-काल्याचा' आस्वाद घेणारा कृष्ण ....जसा कृष्ण तसा राम.... पृथ्वी निक्षत्रिय करायला निघालेल्या परशुरामाला भोसले कुलोत्पना राजा रामाने घोर दंडक अरण्यात (आताच्या कोकणात ) पलवुन लावले !आता या जानव्यानला सांगावेसे वाटते "बाबानो! ज्या परशुरामाचा तुम्ही आधार घेता त्याला अरण्यात पलवुन लावणारा राम काय शुद्र होता ? "
अहो ज्या मराठ्यांला तुम्ही शुद्र म्हणून हिनवता......त्यांचा पूर्वज बलिराजा जरा आठवून तरी पहा...!!!!भारतीय संस्कृतीच्या उषःकाली होउन गेलेल्या "बलिराजाचा" वारसा आजही आमच्या अस्मितेला गंधित करीत आहे..!किमान ३००० वर्षा पूर्वी होउन गेलेल्या एका अत्यंत गुणी राजाच स्मरण आजही भारतीय शेतकरी अत्यंत कृतज्ञपने करतात त्याचे राज्य पुन्हा येवो अशी आशा करतात... यातच मराठा संस्कृति, मराठा परंपरा, मराठा कर्तुत्वाचा विजय होतो .......
"इडा पीड़ा टलो आणि बळीचे राज्य येवो ...."
Wednesday, January 13, 2010
Saturday, September 12, 2009
जिजाऊ वंदना
जिजाऊ वंदना
जिजाऊ वंदनाजिजा माऊली गे तुला वंदितो मी,
जिजाऊच साक्षात वात्सल्य नामी ॥धृ॥
तुझ्या पाऊली लीन आम्ही सदाही,
तुझ्या साऊली हीन कोणीही नाही;
नसे दास कोणी नसे राव-स्वामी ॥
तुझ्या धाडसाचे धडे दे आम्हालातुझ्या पाडसाच्या स्मृती सोबतीला;
तयांच्या सवे गाजवू शौर्य आम्ही ॥
तुझी सावली सर्व काळी असू दे,
कुठे दुःख कोणास काही नसू दे;
नसू दे अनारोग्य अंधार यामी ॥
तुझ्या प्रेरणेने घडो देशसेवा,
तुझ्या चिंतनाने सुखी काळ जावा;
घडो अंत तो शांत साफल्यगामी ॥
जय जय जिजाऊ ऽऽऽ- जय जिजाऊ
(ही वंदना सरवान्नी नित्य म्हणावी , या मूल तुमच्या मधे शिव तेज जागे होईल l,या वन्दनेच्या नित्य पाठनाने सर्व प्रकारचे ब्रह्मसंकते नाहीशी होतात ,व आपल्याला सत्याच्या जवळ जान्यासाठी मदत होते , या वंदनेत मोठे आध्यात्मिक शक्ति आहे .............................जय जिजाऊ माउली ..तुच भवानी माउली...सदैव तुज्या लेकरानवरती राहों तुजी साउली...)
जिजाऊ वंदनाजिजा माऊली गे तुला वंदितो मी,
जिजाऊच साक्षात वात्सल्य नामी ॥धृ॥
तुझ्या पाऊली लीन आम्ही सदाही,
तुझ्या साऊली हीन कोणीही नाही;
नसे दास कोणी नसे राव-स्वामी ॥
तुझ्या धाडसाचे धडे दे आम्हालातुझ्या पाडसाच्या स्मृती सोबतीला;
तयांच्या सवे गाजवू शौर्य आम्ही ॥
तुझी सावली सर्व काळी असू दे,
कुठे दुःख कोणास काही नसू दे;
नसू दे अनारोग्य अंधार यामी ॥
तुझ्या प्रेरणेने घडो देशसेवा,
तुझ्या चिंतनाने सुखी काळ जावा;
घडो अंत तो शांत साफल्यगामी ॥
जय जय जिजाऊ ऽऽऽ- जय जिजाऊ
(ही वंदना सरवान्नी नित्य म्हणावी , या मूल तुमच्या मधे शिव तेज जागे होईल l,या वन्दनेच्या नित्य पाठनाने सर्व प्रकारचे ब्रह्मसंकते नाहीशी होतात ,व आपल्याला सत्याच्या जवळ जान्यासाठी मदत होते , या वंदनेत मोठे आध्यात्मिक शक्ति आहे .............................जय जिजाऊ माउली ..तुच भवानी माउली...सदैव तुज्या लेकरानवरती राहों तुजी साउली...)
Why Marathas hated Hinduism & embraced Shiv Dharma ?
The declaration of Shiv Dharma has caused lot of agitation in the country, particularly Maharashtra. Some theocrats say that Hindu religion is ancient and it was the religion of our ancestors. They want us to stay in Hinduism "after removing the obnoxious traditions and customs". They say there is no need for a new religion. Religion is a system which makes human life happy and rich in contents. Any way of life that makes a human life happy, peaceful and prosperous can, therefore, be called a religion. Religion is the power that controls the passage of the human life. Religion directs a man in respect of his behaviour with other human beings. It also guides him in the matter of his conduct with relation to his own life.
What is Religion
The religion is a mirror of the thoughts, philosophy, festivals, art, literature, legends, customs, mutual relationship and beliefs of a particular society. It follows, therefore, as a natural corollary that any religion worth its name ought to be conducive to the development and happiness of the society.
There are many religions in the world as well as in India. The pertinent question here is whether our present religion stands true to the above tests of happiness, prosperity and peace. Should we not examine our present religion in this context? Should we not examine whether the religion which we are asked to be proud of is the religion of our making? Is it really the religion of our forefathers, as is alleged by some people? The task of seeking answers to these various questions is being done by the Maratha Seva Sang (MSS).
It is said the "majority religion" of the Indians is Hindu. If we are Hindu, have we been leading a life of peace, happiness and prosperity in the past centuries or now?
In fact, the very word Hindu is of a recent origin. It cannot be found in any "sacred" text of a period before 700 BC. Not only that. The priestly class does not tell us the exact meaning of the word Hindu. Its followers are divided into 6,500 castes and 75,000 subcastes. It is not explained why some of its sections have a feeling of superiority or inferiority against each other. Why different castes marry within the caste and why certain castes are denied entry into the Hindu temples.
WHY NO UPANAYAN FOR NON-BRAHMIN
The name of the founder of every other religion is known but not that of the Hindu. Why? The sacred book of every religion is open for study to all the followers of that religion but the sacred books like Vedas are not open to castes other than the Brahmin even today. Why? Every religion has an initiation ceremony for the new entrant or a new body e.g. sunnat in Islam, baptism in Christianity and diksha in others. How then upanayan (thread ceremony) is prohibited by the Hindu for the castes other than the Brahmin?
About 5,000 years ago, the Brahmin created a four-class social order. That order is called Chatur Varna. Excepting the Brahmin all other varnas have been insulted by this religion (in writings and practice).Even the Hindu king, Chhatrapati Shivaji, was refused coronation by the Brahmins
Shivaji's descendant, Rajarshi Shahu Maharaj, was not allowed to chant vedic mantras. The reasonwas they were shudras and hence had no right to worship or be worshipped in vedic tradition. A very recent example is of Pandarinath Patil of Chikhali dt., Buldhana. He was insulted for chanting the mantra, Omkar. Even today, all Sankaracharyas are Brahmin by caste.
GOD ON EARTH
The Brahmin position in the Hindu religion is that of a superman. All its temple priests are Brahmin. All the rituals of a man's life and even of the after-life can be carried out only by the Brahmin. The Brahmin regards himself as a god on the earth Ñ Bhoodevata
They act as a go-between of the god and the human being. He is, therefore, the sole recipient of donations made to god. Even the king must make sumptuous and frequent donations to the Brahmin. The begging Brahmin is called Madhukari while the same done by another person is a despicable act. The king's power was always used by the Brahmins for their protection and prosperity. Even the present-day democracy (in India) has been converted into a theocracy or Brahminocracy by the Brahmins. That is how the Brahmin has tightened his grip on the political, financial, educational and media powers
In 3250 BC, the Aryans entered India and after a prolonged fight with the natives i.e. Sindhu people, reconciled into a peaceful living. However, very soon they assumed total control of the Indian society through the medium of religion by introducing the varna system. The vanquished Sindhu people (working class) were placed in the shudra varna i.e. the lowest class. This class was robbed of all the human rights like education, property and arms. During this period, the Vedas were produced. The Vedas fortified the Chatur Varna system replacing the original Sindhu religion of the Indian people.
BAHUJAN SAMAJ ENSLAVED
However, this four-class system of exploitation of the Indians was further fortified by inventing the mechanism of the castes and subcaste system. The original glorious and prosperous Sindhu Sanskriti (the only one of C. 7000 BC) was destroyed and converted into the Vedic culture of the Aryans. The devices used were not the wars but far more dangerous like the beliefs of heaven and hell, sin and piety, re-birth, soul, god, moksha (escape from birth and death), customs, rituals, vedic origin, the smritis being seer's words and various legends of the puranic nonsense.
These contraptions worked so well for the Aryans that the Bahujan Samaj became totally submerged in the Dev, Daiva vad (fatlaism), superstitions, rituals, yagna and daily worship
As a result, he became a mental and physical slave of the Brahmin. He started regarding the culture and religion of the enemy as his own, of his forefathers. Such a state continues even today. The life-style based on caste discrimination is the real basis of the Hinduism of today. It has been laid by the Aryan Brahmins to divide the strong Sindhu people's society
As the Bahujan Samaj was denied education, property and arms by the cunning Brahmins, they became poor and helpless. They forgot their glorious culture of the Sindhu days. Poverty and non-education degraded the Bahujans so much that they readily accepted the fatalism and sins of the past life theory and also accepted the Brahmin as their saviour, their lord, their patron. The Brahmin propagated a sort of religious terror among the Bahujan and compelled the Bahujans to accept as gospel truth whatever he preached them. The ignorant Bahujan was cheated, looted and booted day in and day out from birth to death and even thereafter, by coercing him to do various penances, rituals and pujas through Brahmins. The Brahmin propagated that he was the bhoodev and any disobedience of his commands would bring god's wrath on the Bahujan's family, his entire lineage and also the religion. The Bahujan was gradually pushed into the hell of poverty and ignorance. Yet he regards Hinduism as his own religion and is prepared to lay his life in its defence. What a wonder.
HINDUISM REJECTS BROTHERHOOD
The entire ritual-oriented lifestyle of the Hindu, from birth to death, is controlled by the Brahmin. Days of doing anything important are chosen by referring to the birth chart or the position of the stars, by the Brahmin. No where else in the world the people consult the horoscope. Yet the Westerners reached the moon, the Indians, on the contrary, are only longing for its darshan in the sky. All ceremonies of the Hindus are conducted by the Brahmins charging a fat fee ÑÊbe it a ceremony of putting the child in the cradle or a naming ceremony or a house warming ceremony or a post-death ceremony because the Brahmins assert that it is so dictated by the Hindu religious texts. For getting a child, various yagnas are performed at the cost of sacrificing the animals and at the cost of time and wealth of the Bahujan Samaj. The Brahmin makes sure that no time and money are left with the Bahujan to study, to contemplate and to research any subject
WHY SHIVA DHARMA?
It is proved by scores of thinkers that Hinduism is not the religion of the Bahujans Ñ the original inhabitants of India. The Vedic religion belongs to the Aryan Brahmins. Hinduism, which should correctly be pronounced as Sindhuism, is the name adopted by the Aryans for their Vedic religion to deceive the Indian masses. It has all the tricks in it to cheat the Bahujan who is not even aware of the exploitation that goes on for millennia in its name.
The Maratha Seva Sangh and the Bahujans are, therefore, rejecting Hinduism. Through the Shiva Dharma, the Bahujans of India raised a banner of revolt against Hinduism on the Jan.12, 2005 throughout the country.
What will be the form of the new religion? Its principles? What change it proposes in the life of the Indian masses? What is the source of its inspiration? What will be the way of life of the Shiv Dharma are some questions that are to be answered in this brief article.
REINCARNATION OF ORIGINAL CULTURE
Shiv Dharma is not a new religion. Its declaration is in fact a rediscovery of our original Sindhu religion which was badly disfigured by the Brahmins by pasting upon its face many layers of vermilion. Shiv Dharma is nothing but a renaming of the old Sindhu religion and culture that existed in India i.e. the Sindhustan before the advent of the Aryans. The Jan.12 ceremony translates the desire of the entire Bahujan into a reality of regaining their lost Sindhu religion.
Indus Civilization was the most advanced and the forerunner of all world civilizations. That the makers of this civilization were the forefathers of today's Bahujans has so many proofs. In the Sindhu, the people lived a high standard of material life and in total harmony. The period was the actual golden age of the humanity, not to speak of the Indian people.
If India is to regain that golden age and end the merciless exploitation of the Bahujans, then there is no alternative but to re-establish the Shiv Dharma
We are going to re-establish our original culture with new vigour and new awareness. The manifestation of the original "Sindhu culture" is called Shiv Dharma.
As things stand today, it appears the Brahmins have succeeded in destroying the originality of the Bahujan and transplanting the Vedic religion on our brains. We declare today that we are the masters of this land, we are the original residents of this land. (Not only that. We are also the forefathers of the human kind). In fact, we should have been proud of our ancient heritage, our forefathers, their achievements in this country and abroad but the Hindu religion taught us to be proud of our enemy's achievements
We are going to throw out the slave's pride planted in our mind by the Brahmin Dharma. By reviving the Shiv Dharma, we are going to restore the pride of place to our ancient agriculture, restore the pride due to our past heroes, study once again the literature of our thinkers and seek inspiration for nation-building from the Bahujan luminaries.
What is Religion
The religion is a mirror of the thoughts, philosophy, festivals, art, literature, legends, customs, mutual relationship and beliefs of a particular society. It follows, therefore, as a natural corollary that any religion worth its name ought to be conducive to the development and happiness of the society.
There are many religions in the world as well as in India. The pertinent question here is whether our present religion stands true to the above tests of happiness, prosperity and peace. Should we not examine our present religion in this context? Should we not examine whether the religion which we are asked to be proud of is the religion of our making? Is it really the religion of our forefathers, as is alleged by some people? The task of seeking answers to these various questions is being done by the Maratha Seva Sang (MSS).
It is said the "majority religion" of the Indians is Hindu. If we are Hindu, have we been leading a life of peace, happiness and prosperity in the past centuries or now?
In fact, the very word Hindu is of a recent origin. It cannot be found in any "sacred" text of a period before 700 BC. Not only that. The priestly class does not tell us the exact meaning of the word Hindu. Its followers are divided into 6,500 castes and 75,000 subcastes. It is not explained why some of its sections have a feeling of superiority or inferiority against each other. Why different castes marry within the caste and why certain castes are denied entry into the Hindu temples.
WHY NO UPANAYAN FOR NON-BRAHMIN
The name of the founder of every other religion is known but not that of the Hindu. Why? The sacred book of every religion is open for study to all the followers of that religion but the sacred books like Vedas are not open to castes other than the Brahmin even today. Why? Every religion has an initiation ceremony for the new entrant or a new body e.g. sunnat in Islam, baptism in Christianity and diksha in others. How then upanayan (thread ceremony) is prohibited by the Hindu for the castes other than the Brahmin?
About 5,000 years ago, the Brahmin created a four-class social order. That order is called Chatur Varna. Excepting the Brahmin all other varnas have been insulted by this religion (in writings and practice).Even the Hindu king, Chhatrapati Shivaji, was refused coronation by the Brahmins
Shivaji's descendant, Rajarshi Shahu Maharaj, was not allowed to chant vedic mantras. The reasonwas they were shudras and hence had no right to worship or be worshipped in vedic tradition. A very recent example is of Pandarinath Patil of Chikhali dt., Buldhana. He was insulted for chanting the mantra, Omkar. Even today, all Sankaracharyas are Brahmin by caste.
GOD ON EARTH
The Brahmin position in the Hindu religion is that of a superman. All its temple priests are Brahmin. All the rituals of a man's life and even of the after-life can be carried out only by the Brahmin. The Brahmin regards himself as a god on the earth Ñ Bhoodevata
They act as a go-between of the god and the human being. He is, therefore, the sole recipient of donations made to god. Even the king must make sumptuous and frequent donations to the Brahmin. The begging Brahmin is called Madhukari while the same done by another person is a despicable act. The king's power was always used by the Brahmins for their protection and prosperity. Even the present-day democracy (in India) has been converted into a theocracy or Brahminocracy by the Brahmins. That is how the Brahmin has tightened his grip on the political, financial, educational and media powers
In 3250 BC, the Aryans entered India and after a prolonged fight with the natives i.e. Sindhu people, reconciled into a peaceful living. However, very soon they assumed total control of the Indian society through the medium of religion by introducing the varna system. The vanquished Sindhu people (working class) were placed in the shudra varna i.e. the lowest class. This class was robbed of all the human rights like education, property and arms. During this period, the Vedas were produced. The Vedas fortified the Chatur Varna system replacing the original Sindhu religion of the Indian people.
BAHUJAN SAMAJ ENSLAVED
However, this four-class system of exploitation of the Indians was further fortified by inventing the mechanism of the castes and subcaste system. The original glorious and prosperous Sindhu Sanskriti (the only one of C. 7000 BC) was destroyed and converted into the Vedic culture of the Aryans. The devices used were not the wars but far more dangerous like the beliefs of heaven and hell, sin and piety, re-birth, soul, god, moksha (escape from birth and death), customs, rituals, vedic origin, the smritis being seer's words and various legends of the puranic nonsense.
These contraptions worked so well for the Aryans that the Bahujan Samaj became totally submerged in the Dev, Daiva vad (fatlaism), superstitions, rituals, yagna and daily worship
As a result, he became a mental and physical slave of the Brahmin. He started regarding the culture and religion of the enemy as his own, of his forefathers. Such a state continues even today. The life-style based on caste discrimination is the real basis of the Hinduism of today. It has been laid by the Aryan Brahmins to divide the strong Sindhu people's society
As the Bahujan Samaj was denied education, property and arms by the cunning Brahmins, they became poor and helpless. They forgot their glorious culture of the Sindhu days. Poverty and non-education degraded the Bahujans so much that they readily accepted the fatalism and sins of the past life theory and also accepted the Brahmin as their saviour, their lord, their patron. The Brahmin propagated a sort of religious terror among the Bahujan and compelled the Bahujans to accept as gospel truth whatever he preached them. The ignorant Bahujan was cheated, looted and booted day in and day out from birth to death and even thereafter, by coercing him to do various penances, rituals and pujas through Brahmins. The Brahmin propagated that he was the bhoodev and any disobedience of his commands would bring god's wrath on the Bahujan's family, his entire lineage and also the religion. The Bahujan was gradually pushed into the hell of poverty and ignorance. Yet he regards Hinduism as his own religion and is prepared to lay his life in its defence. What a wonder.
HINDUISM REJECTS BROTHERHOOD
The entire ritual-oriented lifestyle of the Hindu, from birth to death, is controlled by the Brahmin. Days of doing anything important are chosen by referring to the birth chart or the position of the stars, by the Brahmin. No where else in the world the people consult the horoscope. Yet the Westerners reached the moon, the Indians, on the contrary, are only longing for its darshan in the sky. All ceremonies of the Hindus are conducted by the Brahmins charging a fat fee ÑÊbe it a ceremony of putting the child in the cradle or a naming ceremony or a house warming ceremony or a post-death ceremony because the Brahmins assert that it is so dictated by the Hindu religious texts. For getting a child, various yagnas are performed at the cost of sacrificing the animals and at the cost of time and wealth of the Bahujan Samaj. The Brahmin makes sure that no time and money are left with the Bahujan to study, to contemplate and to research any subject
WHY SHIVA DHARMA?
It is proved by scores of thinkers that Hinduism is not the religion of the Bahujans Ñ the original inhabitants of India. The Vedic religion belongs to the Aryan Brahmins. Hinduism, which should correctly be pronounced as Sindhuism, is the name adopted by the Aryans for their Vedic religion to deceive the Indian masses. It has all the tricks in it to cheat the Bahujan who is not even aware of the exploitation that goes on for millennia in its name.
The Maratha Seva Sangh and the Bahujans are, therefore, rejecting Hinduism. Through the Shiva Dharma, the Bahujans of India raised a banner of revolt against Hinduism on the Jan.12, 2005 throughout the country.
What will be the form of the new religion? Its principles? What change it proposes in the life of the Indian masses? What is the source of its inspiration? What will be the way of life of the Shiv Dharma are some questions that are to be answered in this brief article.
REINCARNATION OF ORIGINAL CULTURE
Shiv Dharma is not a new religion. Its declaration is in fact a rediscovery of our original Sindhu religion which was badly disfigured by the Brahmins by pasting upon its face many layers of vermilion. Shiv Dharma is nothing but a renaming of the old Sindhu religion and culture that existed in India i.e. the Sindhustan before the advent of the Aryans. The Jan.12 ceremony translates the desire of the entire Bahujan into a reality of regaining their lost Sindhu religion.
Indus Civilization was the most advanced and the forerunner of all world civilizations. That the makers of this civilization were the forefathers of today's Bahujans has so many proofs. In the Sindhu, the people lived a high standard of material life and in total harmony. The period was the actual golden age of the humanity, not to speak of the Indian people.
If India is to regain that golden age and end the merciless exploitation of the Bahujans, then there is no alternative but to re-establish the Shiv Dharma
We are going to re-establish our original culture with new vigour and new awareness. The manifestation of the original "Sindhu culture" is called Shiv Dharma.
As things stand today, it appears the Brahmins have succeeded in destroying the originality of the Bahujan and transplanting the Vedic religion on our brains. We declare today that we are the masters of this land, we are the original residents of this land. (Not only that. We are also the forefathers of the human kind). In fact, we should have been proud of our ancient heritage, our forefathers, their achievements in this country and abroad but the Hindu religion taught us to be proud of our enemy's achievements
We are going to throw out the slave's pride planted in our mind by the Brahmin Dharma. By reviving the Shiv Dharma, we are going to restore the pride of place to our ancient agriculture, restore the pride due to our past heroes, study once again the literature of our thinkers and seek inspiration for nation-building from the Bahujan luminaries.
----Shivshri Purshottamji Khedekar
शिवचरित्रातून काय शिकावे?
शिवचरित्रातून काय शिकावे?
शिवचरित्र हा पदोपदी प्रेरणा देणारा दीपस्तंभ आहे. शिवचरित्रातून आज आपणाला अनेक जीवनमूल्ये शिकता येण्यासारखी आहेत. शिवरायांनी प्रतिकूल परिस्थितीवर मात करून रयतेचे स्वराज्य निर्माण केले. शिवरायांवर अनेक संकटे चालून आली. अफजलखान, शाहिस्तेखान, दिलेरखान, सिद्दी जोहर, औरंगजेब अशा असंख्य शत्रूंशी महाराजांनी मोठ्या धैर्याने मुकाबला केला. म्हणजे शिवाजीमहाराज संकटसमयी रडणारे नव्हते, तर लढणारे होते. आज तरुणांनी संकटसमयी हताश, निराश न होता मोठ्या आत्मविश्‍वासाने संकटांविरुद्ध लढण्याची प्रेरणा शिवचरित्रातून घ्यावीशिवाजीराजे प्रयत्नवादी होते; निराशावादी नव्हते. शिवचरित्रातून आज आपण प्रयत्नवाद शिकला पाहिजे. शिवाजीमहाराज निर्व्यसनी होते. त्यांचे सर्व मावळेही (सैनिक) निर्व्यसनी होते. त्यामुळेच शिवाजीराजे यशस्वी झाले. व्यसनाधीन लोक कधीच क्रांती करू शकत नाहीत. शिवरायांच्या जीवनचरित्रातून निर्व्यसनीपणा तरुणांनी शिकावा.शिवाजीराजे चारित्र्यसंपन्न होते. "शत्रूंच्या स्त्रियांचादेखील त्यांनी आई-बहिणीप्रमाणे आदर केला. ""ज्याला यश पाहिजे त्याने स्त्रीअभिलाषा धरू नये. स्त्री ही मराठ्यांच्या देव्हाऱ्यातील देवता आहे!'' असे उद्‌गार शिवरायांनी वेळोवेळी काढले. हिरकणीच्या निर्भीडपणाचा, साहसाचा आणि मातृप्रेमाचा सन्मान करताना शिवाजीमहाराज म्हणाले होते, ""ताई, सर्व संकटांवर मात करून बाळाच्या ओढीने घरी जाणारी तुमच्यासारखी निर्भीड आई जोपर्यंत स्वराज्यात आहे, तोपर्यंत ते कोणालाही जिंकता येणार नाही.'' आपली आई राजमाता जिजाऊ मॉंसाहेबांचा प्रत्येक शब्द शिरसावंद्य मानला. आज आपण २१ व्या शतकाची भाषा बोलतो. खरेच, आज स्त्री स्वतंत्र आणि सुरक्षित आहे?एत्तद्देशीयांचे, जनमानसाचे राज्य शिवरायांसाठी घाम गाळणारे, लढणारे, प्रसंगी आनंदाने मृत्यूला मिठी मारणारे असंख्य मावळे बहुजनसमाजातून पुढे आले, कारण शिवाजीमहाराज समतावादी होते. शिवरायांचे राज्य रयतेचे, गरिबांचे, एत्तद्देशीयांचे, जनमानसाचे राज्य होते. शिवरायांनी कधी भेदाभेद केला नाही. त्यामुळेच वीर बाजी पासलकर, कान्होजी जेधे, येसाजी कंक, कृष्णाजी बांदल, कावजी कोंढाळकर, जिवाजी महाले, शिवाजी काशीद, तानाजी मालुसरे, मुरारबाजी देशपांडे, बाजीप्रभू देशपांडे, शेलारमामा, बहिर्जी नाईक, हिरोजी भोसले, मदारी मेहतर, सिद्दी इब्राहिम इत्यादी नरवीर शिवरायांसाठी पुढे आले. आज सर्वत्र अविश्‍वासाचे सावट आहे. एकमेकांबद्दल कमा
शिवरायांच्याकडे आप-पर भाव नव्हता. नागनाथ महाराला महाराजांनी पाटील केले. रामोशी समाजातील बहिर्जीला गुप्तहेर खात्याचे प्रमुख केले. हंबीरराव मोहिते यांना सरसेनापती केले. जिवाजी महाले या नाभिकाला अंगरक्षक केले. माळी, धनगर, मातंग, महार, कोळी, आग्री, शेणवी, मुसलमान या सर्वांना शिवरायांनी हक्क-अधिकार दिले. आज जातीचे, धर्माचे, पंथाचे, संप्रदायाचे राजकारण झाले आहे. अशा काळात शिवरायांच्या चरित्रातून "समता' शिकावीशिवाजी महाराज निःस्वार्थी होते. ""एखाद्या गावच्या पाणवठ्यावरचे पाणी गरजेपेक्षा जास्त घेऊ नका, अन्यथा रयत म्हणेल, की मुघलच बरे. संध्याकाळी झोपताना तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा अन्यथा एखादा उंदीर पेटती वात तोंडात धरून धावत सुटेल आणि ती वात कडब्याच्या गंजीला लागून गंजी जळून खाक होईल, मग पावसाळ्यात जनावरांना चारा मिळणार नाही. तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा,'' अशी शिवरायांनी प्रजेची काळजी घेतली.शेतकऱ्यांच्या भाजीच्या देठालादेखील हात लावू नका, अशा सूचना शिवरायांनी दिल्या. आज मात्र शेतकऱ्यांच्या भाजीचे देठच काय "शेतकरीच' जिवंत ठेवायचा नाही, असे क्रूर राजकारण शिजत आहे. शिवरायांनी शेतकऱ्यांना बी-बियाण्यांचा पुरवठा केला. ओसाड जमिनी ओलिताखाली आणल्या. वतनदारी-मिरासदारी बंद केली. पाणवठे, धरणे, तलाव बांधले. दुष्काळग्रस्तांना मदत केली. शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या रोखायच्या असतील, तर शिवरायांचे हे कृषिधोरण अवलंबावे लागेलअफजलखान आल्यानंतर शिवाजीमहाराज काही अनुष्ठानाला बसले नाहीत किंवा वारीला, कुंभमेळ्याला किंवा नारायण नागबळी करायला गेले नाहीत, तर "यश मिळविण्यासाठी हातात तलवार घ्यावी लागते, रणांगण गाजवावे लागते, चातुर्य पणाला लावावे लागते,' हे महाराजांनी ओळखले होते. शिवरायांकडून आज वैज्ञानिक दृष्टिकोन शिकावा. शिवाजीराजांची लढाई आदिलशहा, मुघल, सिद्दी, पोर्तुगीज यांच्याविरुद्ध होती; पण ती राजकीय लढाई होती. धार्मिक लढाई नव्हती. याउलट शिवरायांच्या सैन्यात ३५ टक्के सैन्य मुस्लिमांचे होते. त्यांच्या २७ अंगरक्षकांपैकी १० अंगरक्षक मुस्लिम होते. त्यांचे पहिले चित्र रेखाटणारा मीर महंमद हा मुस्लिमच होता. आरमारदलाचे प्रमुख दर्या सारंग व दौलतखान हे मुस्लिमच होते. असे असंख्य मुस्लिम शिवरायांकडे होते. म्हणजे शिवाजीमहाराज धर्मनिरपेक्ष म्हणजेच समता, मानवतावादी होते. शिवचरित्रातून मानवतावाद शिकता येतो
शिवरायांच्याकडे आप-पर भाव नव्हता. नागनाथ महाराला महाराजांनी पाटील केले. रामोशी समाजातील बहिर्जीला गुप्तहेर खात्याचे प्रमुख केले. हंबीरराव मोहिते यांना सरसेनापती केले. जिवाजी महाले या नाभिकाला अंगरक्षक केले. माळी, धनगर, मातंग, महार, कोळी, आग्री, शेणवी, मुसलमान या सर्वांना शिवरायांनी हक्क-अधिकार दिले. आज जातीचे, धर्माचे, पंथाचे, संप्रदायाचे राजकारण झाले आहे. अशा काळात शिवरायांच्या चरित्रातून "समता' शिकावीशिवाजी महाराज निःस्वार्थी होते. ""एखाद्या गावच्या पाणवठ्यावरचे पाणी गरजेपेक्षा जास्त घेऊ नका, अन्यथा रयत म्हणेल, की मुघलच बरे. संध्याकाळी झोपताना तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा अन्यथा एखादा उंदीर पेटती वात तोंडात धरून धावत सुटेल आणि ती वात कडब्याच्या गंजीला लागून गंजी जळून खाक होईल, मग पावसाळ्यात जनावरांना चारा मिळणार नाही. तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा,'' अशी शिवरायांनी प्रजेची काळजी घेतली.शेतकऱ्यांच्या भाजीच्या देठालादेखील हात लावू नका, अशा सूचना शिवरायांनी दिल्या. आज मात्र शेतकऱ्यांच्या भाजीचे देठच काय "शेतकरीच' जिवंत ठेवायचा नाही, असे क्रूर राजकारण शिजत आहे. शिवरायांनी शेतकऱ्यांना बी-बियाण्यांचा पुरवठा केला. ओसाड जमिनी ओलिताखाली आणल्या. वतनदारी-मिरासदारी बंद केली. पाणवठे, धरणे, तलाव बांधले. दुष्काळग्रस्तांना मदत केली. शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या रोखायच्या असतील, तर शिवरायांचे हे कृषिधोरण अवलंबावे लागेलअफजलखान आल्यानंतर शिवाजीमहाराज काही अनुष्ठानाला बसले नाहीत किंवा वारीला, कुंभमेळ्याला किंवा नारायण नागबळी करायला गेले नाहीत, तर "यश मिळविण्यासाठी हातात तलवार घ्यावी लागते, रणांगण गाजवावे लागते, चातुर्य पणाला लावावे लागते,' हे महाराजांनी ओळखले होते. शिवरायांकडून आज वैज्ञानिक दृष्टिकोन शिकावा. शिवाजीराजांची लढाई आदिलशहा, मुघल, सिद्दी, पोर्तुगीज यांच्याविरुद्ध होती; पण ती राजकीय लढाई होती. धार्मिक लढाई नव्हती. याउलट शिवरायांच्या सैन्यात ३५ टक्के सैन्य मुस्लिमांचे होते. त्यांच्या २७ अंगरक्षकांपैकी १० अंगरक्षक मुस्लिम होते. त्यांचे पहिले चित्र रेखाटणारा मीर महंमद हा मुस्लिमच होता. आरमारदलाचे प्रमुख दर्या सारंग व दौलतखान हे मुस्लिमच होते. असे असंख्य मुस्लिम शिवरायांकडे होते. म्हणजे शिवाजीमहाराज धर्मनिरपेक्ष म्हणजेच समता, मानवतावादी होते. शिवचरित्रातून मानवतावाद शिकता येतो...
-----------शिवश्री श्रीमंत कोकाटे
शिवचरित्र हा पदोपदी प्रेरणा देणारा दीपस्तंभ आहे. शिवचरित्रातून आज आपणाला अनेक जीवनमूल्ये शिकता येण्यासारखी आहेत. शिवरायांनी प्रतिकूल परिस्थितीवर मात करून रयतेचे स्वराज्य निर्माण केले. शिवरायांवर अनेक संकटे चालून आली. अफजलखान, शाहिस्तेखान, दिलेरखान, सिद्दी जोहर, औरंगजेब अशा असंख्य शत्रूंशी महाराजांनी मोठ्या धैर्याने मुकाबला केला. म्हणजे शिवाजीमहाराज संकटसमयी रडणारे नव्हते, तर लढणारे होते. आज तरुणांनी संकटसमयी हताश, निराश न होता मोठ्या आत्मविश्‍वासाने संकटांविरुद्ध लढण्याची प्रेरणा शिवचरित्रातून घ्यावीशिवाजीराजे प्रयत्नवादी होते; निराशावादी नव्हते. शिवचरित्रातून आज आपण प्रयत्नवाद शिकला पाहिजे. शिवाजीमहाराज निर्व्यसनी होते. त्यांचे सर्व मावळेही (सैनिक) निर्व्यसनी होते. त्यामुळेच शिवाजीराजे यशस्वी झाले. व्यसनाधीन लोक कधीच क्रांती करू शकत नाहीत. शिवरायांच्या जीवनचरित्रातून निर्व्यसनीपणा तरुणांनी शिकावा.शिवाजीराजे चारित्र्यसंपन्न होते. "शत्रूंच्या स्त्रियांचादेखील त्यांनी आई-बहिणीप्रमाणे आदर केला. ""ज्याला यश पाहिजे त्याने स्त्रीअभिलाषा धरू नये. स्त्री ही मराठ्यांच्या देव्हाऱ्यातील देवता आहे!'' असे उद्‌गार शिवरायांनी वेळोवेळी काढले. हिरकणीच्या निर्भीडपणाचा, साहसाचा आणि मातृप्रेमाचा सन्मान करताना शिवाजीमहाराज म्हणाले होते, ""ताई, सर्व संकटांवर मात करून बाळाच्या ओढीने घरी जाणारी तुमच्यासारखी निर्भीड आई जोपर्यंत स्वराज्यात आहे, तोपर्यंत ते कोणालाही जिंकता येणार नाही.'' आपली आई राजमाता जिजाऊ मॉंसाहेबांचा प्रत्येक शब्द शिरसावंद्य मानला. आज आपण २१ व्या शतकाची भाषा बोलतो. खरेच, आज स्त्री स्वतंत्र आणि सुरक्षित आहे?एत्तद्देशीयांचे, जनमानसाचे राज्य शिवरायांसाठी घाम गाळणारे, लढणारे, प्रसंगी आनंदाने मृत्यूला मिठी मारणारे असंख्य मावळे बहुजनसमाजातून पुढे आले, कारण शिवाजीमहाराज समतावादी होते. शिवरायांचे राज्य रयतेचे, गरिबांचे, एत्तद्देशीयांचे, जनमानसाचे राज्य होते. शिवरायांनी कधी भेदाभेद केला नाही. त्यामुळेच वीर बाजी पासलकर, कान्होजी जेधे, येसाजी कंक, कृष्णाजी बांदल, कावजी कोंढाळकर, जिवाजी महाले, शिवाजी काशीद, तानाजी मालुसरे, मुरारबाजी देशपांडे, बाजीप्रभू देशपांडे, शेलारमामा, बहिर्जी नाईक, हिरोजी भोसले, मदारी मेहतर, सिद्दी इब्राहिम इत्यादी नरवीर शिवरायांसाठी पुढे आले. आज सर्वत्र अविश्‍वासाचे सावट आहे. एकमेकांबद्दल कमा
शिवरायांच्याकडे आप-पर भाव नव्हता. नागनाथ महाराला महाराजांनी पाटील केले. रामोशी समाजातील बहिर्जीला गुप्तहेर खात्याचे प्रमुख केले. हंबीरराव मोहिते यांना सरसेनापती केले. जिवाजी महाले या नाभिकाला अंगरक्षक केले. माळी, धनगर, मातंग, महार, कोळी, आग्री, शेणवी, मुसलमान या सर्वांना शिवरायांनी हक्क-अधिकार दिले. आज जातीचे, धर्माचे, पंथाचे, संप्रदायाचे राजकारण झाले आहे. अशा काळात शिवरायांच्या चरित्रातून "समता' शिकावीशिवाजी महाराज निःस्वार्थी होते. ""एखाद्या गावच्या पाणवठ्यावरचे पाणी गरजेपेक्षा जास्त घेऊ नका, अन्यथा रयत म्हणेल, की मुघलच बरे. संध्याकाळी झोपताना तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा अन्यथा एखादा उंदीर पेटती वात तोंडात धरून धावत सुटेल आणि ती वात कडब्याच्या गंजीला लागून गंजी जळून खाक होईल, मग पावसाळ्यात जनावरांना चारा मिळणार नाही. तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा,'' अशी शिवरायांनी प्रजेची काळजी घेतली.शेतकऱ्यांच्या भाजीच्या देठालादेखील हात लावू नका, अशा सूचना शिवरायांनी दिल्या. आज मात्र शेतकऱ्यांच्या भाजीचे देठच काय "शेतकरीच' जिवंत ठेवायचा नाही, असे क्रूर राजकारण शिजत आहे. शिवरायांनी शेतकऱ्यांना बी-बियाण्यांचा पुरवठा केला. ओसाड जमिनी ओलिताखाली आणल्या. वतनदारी-मिरासदारी बंद केली. पाणवठे, धरणे, तलाव बांधले. दुष्काळग्रस्तांना मदत केली. शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या रोखायच्या असतील, तर शिवरायांचे हे कृषिधोरण अवलंबावे लागेलअफजलखान आल्यानंतर शिवाजीमहाराज काही अनुष्ठानाला बसले नाहीत किंवा वारीला, कुंभमेळ्याला किंवा नारायण नागबळी करायला गेले नाहीत, तर "यश मिळविण्यासाठी हातात तलवार घ्यावी लागते, रणांगण गाजवावे लागते, चातुर्य पणाला लावावे लागते,' हे महाराजांनी ओळखले होते. शिवरायांकडून आज वैज्ञानिक दृष्टिकोन शिकावा. शिवाजीराजांची लढाई आदिलशहा, मुघल, सिद्दी, पोर्तुगीज यांच्याविरुद्ध होती; पण ती राजकीय लढाई होती. धार्मिक लढाई नव्हती. याउलट शिवरायांच्या सैन्यात ३५ टक्के सैन्य मुस्लिमांचे होते. त्यांच्या २७ अंगरक्षकांपैकी १० अंगरक्षक मुस्लिम होते. त्यांचे पहिले चित्र रेखाटणारा मीर महंमद हा मुस्लिमच होता. आरमारदलाचे प्रमुख दर्या सारंग व दौलतखान हे मुस्लिमच होते. असे असंख्य मुस्लिम शिवरायांकडे होते. म्हणजे शिवाजीमहाराज धर्मनिरपेक्ष म्हणजेच समता, मानवतावादी होते. शिवचरित्रातून मानवतावाद शिकता येतो
शिवरायांच्याकडे आप-पर भाव नव्हता. नागनाथ महाराला महाराजांनी पाटील केले. रामोशी समाजातील बहिर्जीला गुप्तहेर खात्याचे प्रमुख केले. हंबीरराव मोहिते यांना सरसेनापती केले. जिवाजी महाले या नाभिकाला अंगरक्षक केले. माळी, धनगर, मातंग, महार, कोळी, आग्री, शेणवी, मुसलमान या सर्वांना शिवरायांनी हक्क-अधिकार दिले. आज जातीचे, धर्माचे, पंथाचे, संप्रदायाचे राजकारण झाले आहे. अशा काळात शिवरायांच्या चरित्रातून "समता' शिकावीशिवाजी महाराज निःस्वार्थी होते. ""एखाद्या गावच्या पाणवठ्यावरचे पाणी गरजेपेक्षा जास्त घेऊ नका, अन्यथा रयत म्हणेल, की मुघलच बरे. संध्याकाळी झोपताना तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा अन्यथा एखादा उंदीर पेटती वात तोंडात धरून धावत सुटेल आणि ती वात कडब्याच्या गंजीला लागून गंजी जळून खाक होईल, मग पावसाळ्यात जनावरांना चारा मिळणार नाही. तेलवातीचे दिवे विझवून झोपा,'' अशी शिवरायांनी प्रजेची काळजी घेतली.शेतकऱ्यांच्या भाजीच्या देठालादेखील हात लावू नका, अशा सूचना शिवरायांनी दिल्या. आज मात्र शेतकऱ्यांच्या भाजीचे देठच काय "शेतकरीच' जिवंत ठेवायचा नाही, असे क्रूर राजकारण शिजत आहे. शिवरायांनी शेतकऱ्यांना बी-बियाण्यांचा पुरवठा केला. ओसाड जमिनी ओलिताखाली आणल्या. वतनदारी-मिरासदारी बंद केली. पाणवठे, धरणे, तलाव बांधले. दुष्काळग्रस्तांना मदत केली. शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या रोखायच्या असतील, तर शिवरायांचे हे कृषिधोरण अवलंबावे लागेलअफजलखान आल्यानंतर शिवाजीमहाराज काही अनुष्ठानाला बसले नाहीत किंवा वारीला, कुंभमेळ्याला किंवा नारायण नागबळी करायला गेले नाहीत, तर "यश मिळविण्यासाठी हातात तलवार घ्यावी लागते, रणांगण गाजवावे लागते, चातुर्य पणाला लावावे लागते,' हे महाराजांनी ओळखले होते. शिवरायांकडून आज वैज्ञानिक दृष्टिकोन शिकावा. शिवाजीराजांची लढाई आदिलशहा, मुघल, सिद्दी, पोर्तुगीज यांच्याविरुद्ध होती; पण ती राजकीय लढाई होती. धार्मिक लढाई नव्हती. याउलट शिवरायांच्या सैन्यात ३५ टक्के सैन्य मुस्लिमांचे होते. त्यांच्या २७ अंगरक्षकांपैकी १० अंगरक्षक मुस्लिम होते. त्यांचे पहिले चित्र रेखाटणारा मीर महंमद हा मुस्लिमच होता. आरमारदलाचे प्रमुख दर्या सारंग व दौलतखान हे मुस्लिमच होते. असे असंख्य मुस्लिम शिवरायांकडे होते. म्हणजे शिवाजीमहाराज धर्मनिरपेक्ष म्हणजेच समता, मानवतावादी होते. शिवचरित्रातून मानवतावाद शिकता येतो...
-----------शिवश्री श्रीमंत कोकाटे
Subscribe to:
Posts (Atom)
